معنی نفس سر کش

اماره

متمرد

شش

شش

نفس کش. [ن َ ف َ ک ُ] (ن مف مرکب) چراغ و مانند آن که به زور نفس کشته شود. (آنندراج). چراغی که با پف کردن و دمیدن خاموش و کشته شده است. منطفی. خاموش.

نفس کش. [ن َ ف َ ک َ / ک ِ] (نف مرکب) متنفس. (یادداشت مؤلف). جاندار. که نفس می کشد. که تنفس می کند. زنده. ذوحیات. نفس زن. || در تداول، عربده جو. که عرض اندام کند. که جرأت عرض اندام کردن داشته باشد. که به نزاع و مبارزه قدم پیش نهد. || (اِ مرکب) منفذ و محل عبور و مرور نسیم و هوا. (ناظم الاطباء). سوراخ. روزنه. باجه. هواکش. (یادداشت مؤلف).

نفس کش کردن. [ن َ ف َ ک ُ ک َ دَ] (مص مرکب) با پف چراغ را خاموش کردن. با دمیدن و فوت کردن چراغ را کشتن. خاموش کردن:
جنون بس است پریشانی دماغ مرا
به حرف سرد نفس کش مکن چراغ مرا.
ملاسالک (آنندراج).

دمزن آدمی جاندار ‎ (صفت) آنکه نفس کشد متنفس، (اسم) (داش مشدیها) آنکه جرات و جسارت دارد، مجرای تهویه (برای اطاق آشپزخانه مستراح و غیره) هوا کش.

(مصدر) قرار دادن نفس کش در جایی نصب کردن مجرای تهویه.

(مصدر) قرار دادن نفس کش در جایی نصب کردن مجرای تهویه.

دمزن خواستن (مصدر) (داش مشدیها) بمبارزه طلبیدن اشخاص جسور.

(نَ فَ. کِ) [ع - فا.] (ص.) (عا.) جسور، دلیر، نترس.

بالا پوش نمدین اسب که به هنگام عرق کردن و برداشتن پالان...

چوبی که در شیروانی خانه های روستایی به کار رود

از توابع جلال ازرک جنوبی بابل

770